Słownik frazeologiczny . 2013.
kleić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyczepiać się do czegoś; być lepkim, kleistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś tu się klei na podłodze. Ręce kleją się po tej pracy.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}oczy [powieki] się {{/stl 10}}{{stl 8}}{komuś}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kleić się — 1) Delikatnie szukać z kimś kontaktu seksualnego Eng. To mildly invite or request sexual favors 2) Bardzo kogoś lubić Eng. To like someone strongly … Słownik Polskiego slangu
kleić — ndk VIa, kleję, kleisz, klej, kleił, klejony 1. «spajać, łączyć coś za pomocą kleju» Kleić papierowe torebki. Kleić zabawki na choinkę. ◊ Sen komuś klei powieki «z senności zamykają się komuś oczy, chce się komuś spać» 2. włók. «otaczać włókna… … Słownik języka polskiego
rwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozlatywać się na kawałki, pękać pod obciążeniem; drzeć się, rozdzierać się, przerywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stare firanki rwą się w praniu. Rwie się sznurek w snopowiązałce.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lepić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być lepkim, kleistym; kleić się, przyklejać się, sklejać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włosy, ręce lepią się od potu. Glina lepiła się do butów.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}klei się [lepi się] {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lepić — ndk VIa, lepićpię, lepićpisz, lep, lepićpił, lepićpiony 1. «formować, kształtować coś z miękkiego, plastycznego materiału» Lepić garnki, figurki z gliny. Jaskółka lepi gniazdo. □ Nie święci garnki lepią. 2. «łączyć coś w całość za pomocą kleju;… … Słownik języka polskiego
klejenie — ↨ klejenie się n I rzecz. od kleić (się) … Słownik języka polskiego
chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… … Słownik języka polskiego
latawiec — m II, D. latawiecwca; lm M. latawiecwce, D. latawiecwców 1. B.=M. a. D. «zabawka dziecinna zwykle zbijana z listewek i klejona z papieru, puszczana na sznurku w powietrze» Kleić, zszywać, puszczać latawca. Ciągnąć latawca na sznurku. 2.… … Słownik języka polskiego
